14

Του Volker Ludwig

Σχετικά με το έργο

Ησυχία επιτέλους! Ποιός κάνει τόση φασαρία; Η φαντασία κάνει φασαρία στην οδό Σκουπιδοπόλεως. Στην οδό Σκουπιδοπολεως όλα ήταν ήσυχα ώσπου εμφανίστηκαν 4 παιδιά που ήθελαν … να παίξουν... Στη οδό Σκουπιδοπόλεως χωράνε: 2 κάδοι, 99 σκύλοι, 22 στύλοι της ΔΕΗ, 2 γραμματοκιβώτια , 1 περίπτερο, 33 γκρινιάρηδες , τουλάχιστον 100 αυτοκίνητα , 33 φωνακλάδες, αλλά δεν χωράει το παιχνίδι των παιδιών! Δεν χωράει ούτε μία παιδική χαρά!!! Παρκάκι δεν υπάρχει πουθενά, ούτε γήπεδο για καμιά μπαλιά. Και οι πλατείες είναι μόνο για τους φραπέδες! Δεν υπάρχει ελεύθερος χώρος! Οι μεγάλοι τα έχουν μπερδέψει. Πιστεύουν ότι φασαρία είναι οι φωνές των παιδιών που παίζουν και ησυχία τα αυτοκίνητα, οι κόρνες και οι μηχανές.   4 φιλαράκια μεταμορφώνουν το αφιλόξενο αστικό τοπίο σε έναν απέραντο φανταστικό παιχνιδότοπο. Ταξιδεύουν ανάμεσα σε κάδους, αυτοκίνητα, κολώνες, πολυκατοικίες και φωνές γειτόνων με οδηγό και καύσιμο την φαντασία και την φιλία τους.   Εξάλλου … Ένας ίσον κανένας! Η Συντεχνία του Γέλιου και το θέατρο Πορεία έχοντας την εμπειρία της παράστασης «Μια Γιορτή στου Νουριάν» και βλέποντας την αποδοχή και τον ενθουσιασμό του κοινού κάθε ηλικίας, διατηρεί την πίστη της σε αυτό το νέο είδος χειραφετημένου και κοινωνικού παιδικού/ νεανικού θεάτρου. Μετά τη συζήτηση πάνω στο θέμα της πολιτισμικής συμφιλίωσης και τις προκαταλήψεις με τα παιδιά και την παιδεία, έρχεται να προστεθεί μέσω της κωμωδίας « Τζέλα,  Λέλα,  Κόρνας και ο Κλεομένης » του Volker Ludwig, η θεματική της αλληλοϋποστήριξης και αλληλεγγύης μεταξύ των παιδιών, της απελευθέρωσης της φαντασίας, το δικαίωμα στο παιχνίδι και την παρότρυνση στη συνδημιουργία. Το έργο αυτό θέτει ως στόχο να οδηγήσει τα παιδιά, μέσω της συγκινησιακής τους συμμετοχής στο παιχνίδι των ηρώων, στην αναγνώριση της αναγκαιότητας της  αλληλεγγύης, προκειμένου να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της καθημερινότητάς τους. Το "Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης" έκανε πρεμιέρα στις 20 Οκτωβρίου 2013 στο Θέατρο Πορεία. Ο συγγραφέας του έργου που στη Γερμανική του εκδοχή είχε τίτλο "Balle, Malle, Hupe und Artur", χαιρέτησε την παράσταση: Αγαπητοί φίλοι, Είναι μεγάλη χαρά για μένα που μετά το «Μια Γιορτή στου Νουριάν», ανεβαίνει στην Ελλάδα ένα ακόμα έργο που προέρχεται απ’ τα ιδρυτικά χρόνια του Θεάτρου GRIPS, το «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης». Στο έργο αυτό ξεκινώντας από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με τους ενήλικες καταλήγουμε σε ερωτήματα όπως:  Πώς μπορούν οι αδύναμοι να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους απέναντι στους ισχυρούς; Πως μπορούμε να περιγελάσουμε την εξουσία;  Η απάντηση είναι: με πολύ χιούμορ, κοινό νου και με αλληλεγγύη. Τίποτα δεν χρειάζεται να μείνει όπως είναι αν είμαστε ενωμένοι. Αυτό είναι το διαχρονικό σύνθημα του θεάτρου μας και ισχύει για κάθε γωνιά του κόσμου. Πρέπει να εμψυχώνει και να ψυχαγωγεί. Εύχομαι από καρδιάς, μέσω αυτής της παράστασης,  να συμβούν και τα δύο.  

Σύνοψη

Η Τζέλα, η Λέλα και ο Κόρνας ζούνε σ’ ένα πυκνό και αφιλόξενο για παιδιά αστικό περιβάλλον. Σχηματίζουν μία μικρή συμμορία από φιλαράκια, η οποία όλο επινοεί παιχνίδια γεμάτα από φαντασία, έχουν αναπτύξει έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας κι’ αποφασίζουν πάντα από κοινού, τι θα παίξουν. Ο Κλεομένης είναι καινούργιος στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας  εξελίσσεται από έναν αυταρχικό, μαγκωμένο και κακομαθημένο «κομπλεξάκια», που μονίμως παίζει το ηλεκτρονικό του παιχνιδάκι, σε κολλητό της παρέας. Κατά την αναζήτησή τους για ένα χώρο να παίξουν και να αποδράσουν από την γκρίνια των ενηλίκων της γειτονιάς, ανακαλύπτουν ένα εγκαταλελειμμένο, προορισμένο προς κατεδάφιση σπίτι, το οποίο αποφασίζουν να κάνουν παιχνιδότοπο τους. Εκεί τους τσακώνουν  δύο αστυνομικοί και τους μεταφέρουν στο αστυνομικό τμήμα. Στο τμήμα, αρχίζει μια ξέφρενη κωμωδία, όπου τα παιδιά μπερδεύουν τόσο πολύ τα όργανα της τάξης χάρη της πονηριάς, της αλληλεγγύης, αλλά και της παιδικής τους «διαλεκτικής», ώσπου οι αστυνομικοί καταλαβαίνουν πως τα παιδιά δεν ζητούν τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο, δηλαδή το δικαίωμά τους στο παιχνίδι . Η ιστορία κλείνει με τους συμμετέχοντες να συμφιλιώνονται και να γράφουν από κοινού ένα γράμμα στον Δήμο για να τους παραχωρηθεί το σπίτι με ένα σωρό ευφάνταστα παιχνίδια. Το έργο «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης» του Volker Ludwig, ευελπιστεί να φέρει στο προσκήνιο τη θεματική της αλληλοϋποστήριξης και αλληλεγγύης μεταξύ των παιδιών, της απελευθέρωσης της φαντασίας, το δικαίωμα στο παιχνίδι και την παρότρυνση στη συνδημιουργία. Το έργο αυτό θέτει ως στόχο να οδηγήσει τα παιδιά, μέσω της συγκινησιακής τους συμμετοχής στο παιχνίδι των ηρώων, στην αναγνώριση της αναγκαιότητας της  αρετής της αλληλεγγύης προκειμένου να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της καθημερινότητάς τους.