Της Σαντρας Βουλγαρη

Στη σκηνή του θεάτρου «Πορεία» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Κουκαλάνι έκανε νεύμα σε έναν ηλικιωμένο, εντυπωσιακό άντρα που καθόταν στο κέντρο της τρίτης γραμμής: ήταν ο Φόλκερ Λούντβιχ, συγγραφέας της νέας παιδικής/εφηβικής παράστασης «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης», ο οποίος βρέθηκε στην Αθήνα πριν από λίγες μέρες για να παρακολουθήσει τα δύο έργα του που ανεβαίνουν στο θέατρο «Πορεία» του Δημήτρη Τάρλοου.

Στην Αθήνα

Στην πρεμιέρα του «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης» (21/10) το κοινό τον χειροκρότησε θερμά κι εκείνος συγκινημένος ανταπέδωσε με ένα πλατύ χαμόγελο. «Μέσα από αυτό το έργο ήθελα να δυναμώσω την αυτοπεποίθηση των παιδιών όσον αφορά τη διεκδίκηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους», μου είχε πει νωρίτερα όταν τον συνάντησα πριν από την έναρξη της παράστασης. Την προηγούμενη ημέρα ο Φόλκερ Λούντβιχ, γνωστός ως ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Grips στο Βερολίνο, παρακολούθησε την πολυσυζητημένη «Μια γιορτή στου Νουριάν» («Μια γιορτή στου Παπαδάκη» ο τίτλος του πρωτότυπου) που συνεχίζεται για τρίτη χρονιά στο θέατρο «Πορεία». «Το έργο “Μια γιορτή στου Παπαδάκη” αποδείχτηκε σε πολλές χώρες ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο καταπολέμησης της ξενοφοβίας και του ρατσισμού γιατί καταφέρνει να γελοιοποιήσει και να ξεμπροστιάσει τη βλακεία και τις προκαταλήψεις με κωμικά μέσα αλλά και με την ανθρώπινη ματιά του», ανέφερε ο ίδιος ο Φόλκερ Λούντβιχ σχολιάζοντας το φετινό καστ «ως εξαιρετικά ανεβασμένο». «Μου άρεσε πολύ η παράσταση, νιώθω πως τελικά απευθύνεται όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους», είπε χαρακτηριστικά.

Στο νέο έργο του, που παρουσιάζεται στο «Πορεία», τέσσερις φίλοι αναζητούν τον ιδανικό χώρο για να παίξουν σε μια πόλη που δεν έχει παιδική χαρά…

«Χαίρομαι ιδιαίτερα που μετά το “Μια γιορτή στου Νουριάν” ανεβαίνει στην Ελλάδα ακόμα ένα έργο μου που προέρχεται απ’ τα ιδρυτικά χρόνια του Θεάτρου Grips. Στο “Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης”, ξεκινώντας από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με τους ενηλίκους, καταλήγουμε σε ερωτήματα όπως: Πώς μπορούν οι αδύναμοι να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους απέναντι στους ισχυρούς; Πώς μπορούμε να περιγελάσουμε την εξουσία; Η απάντηση είναι με πολύ χιούμορ, κοινό νου και με αλληλεγγύη. Τίποτα δεν χρειάζεται να μείνει όπως είναι αν είμαστε ενωμένοι. Αυτό είναι το διαχρονικό σύνθημα του θεάτρου μας και ισχύει σε κάθε γωνιά του κόσμου».

Ηρωες που εμψυχώνουν

Ποιες είναι οι σκέψεις του Φόλκερ Λούντβιχ για το εφηβικό και παιδικό θέατρο; «Για τα παιδιά αλλά και τους νέους είναι σημαντικό να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους, με τα πραγματικά καθημερινά τους προβλήματα, στους ήρωες μιας ιστορίας. Το θέατρο δεν πρέπει να είναι μόνο διασκέδαση αλλά και να εμψυχώνει, να ερεθίζει την κοινωνική τους συνείδηση, να τους κάνει να νιώσουν πως δεν είναι μόνοι στις δυσκολίες τους και προπάντων να διαμηνύει ότι οι συνθήκες μπορούν να αλλάξουν».

http://www.kathimerini.gr/502546/article/politismos/arxeio-politismoy/me-xioymor-kai-allhleggyh