21

Του Volker Ludwig

Σχετικά με το έργο

Πώς θα βάλει το Περσάκι την μικρή Πακιστανή να πλύνει το αμάξι του Παπαδάκη; Πως ο Γιάννης και η Δώρα θα μάθουν στην Αισέ να ονειρεύεται στα Ελληνικά; Και πως θα τους μάθει ο Πιρούζ να παίζουνε το Ελληνικό Μπίζζ στα Πέρσικα ; Μετανάστης τι σημαίνει; Είναι βρώμικοι όλοι οι ξένοι; Που είναι το Ιράν στο χάρτη; Άραγε εκεί κάνουν πάρτυ; Το εγώ το λες εγκώ. Και το δυο το λες ντό Κι αν αρχίσουν οι φωνές, Εσύ φταίω, εγώ φταίς! Ελάτε στη μεικτή και πολύχρωμη παρέα μας.   Η παράσταση της «Συντεχνίας του γέλιου»  "Μια Γιορτή στου Νουριάν" ξεκίνησε από το θέατρο ΠΟΡΕΙΑ και άφησε «εποχή», δημιουργώντας ένα πολιτικό θέατρο για παιδιά με περισσότερες από 200 παραστάσεις, διθυραμβικές κριτικές και ανταπόκριση από τους θεατές. Ολοκληρώνοντας την τρίτη της χρονιά στις 20 Σεπτεμβρίου 2014, παρουσιάστηκε στο θέατρο Grips του Βερολίνου ως κεντρικό γεγονός εορτασμού των 40 χρόνων του εμβληματικού αυτού θεάτρου που σημάδεψε όλη την θεατρική Ευρώπη από την δεκαετία του 1980 ως σήμερα. Το “Μια γιορτή στου Νουριάν” είναι μια ανατρεπτική κωμωδία για τις προκαταλήψεις και την πολιτισμική συμφιλίωση που απευθύνεται σε ανθρώπους από έξι ετών - και όλων των ηλικιών! Το έργο αυτό γράφτηκε και παίχτηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από το Θέατρο Grips του Βερολίνου, δημιουργοί του πρωτοποριακού παιδικού έργου “ο Μορμόλης” που γνώρισε μεγάλη επιτυχία από την Ξένια Καλογεροπούλου και είναι η νέα παραγωγή της Συντεχνίας του Γέλιου. Στη Γερμανική εκδοχή που είχε τίτλο «Μια Γιορτή στου Παπαδάκη», η οικογένεια των μεταναστών του έργου ήταν Έλληνες! Το έργο προσπαθεί να αναδείξει τις αρετές της ανεκτικότητας, της αλληλοκατανόησης και αυθόρμητης ταύτισης που έχουν τα παιδιά μεταξύ τους πέραν των εγκλωβισμών που επιβάλλονται από την περιχαράκωση σε εθνικότητες και κοινωνικές τάξεις. Η παράσταση ευελπιστεί να αποτελέσει μια ουσιαστική και διαφωτιστική φωνή που απευθύνεται σε παιδικό κοινό αξιοποιώντας τον κόσμο των παιδιών, που σ’ αυτό το έργο, με όρους επίκαιρους και ρεαλιστικούς, μας «φοράνε για άλλη μια φορά τα γυαλιά».  

Σύνοψη

Κάθε Σάββατο ο εργαζόμενος πατέρας Μπάμπης Παπαδάκης με τα παιδιά του Δώρα και Γιάννη, πηγαίνουν για camping. Αυτό το Σαββατοκύριακο όμως, κάποιοι άλλοι έχουν πάρει την συνηθισμένη τους θέση… Οι μετανάστες /πρόσφυγες Νουριάν με τον γιο τους Πιρούζ, κάνουν το Σαββατοκύριακο της οικογένειας Παπαδάκη να μοιάζει ότι θα πάει… κατά διαόλου! Το έργο πραγματεύεται τις προσπάθειες του πατέρα Παπαδάκη να διώξει τους Ιρανούς από την συνηθισμένη του θέση στο camping, γιατί πολύ απλά τους ενοχλεί η φασαρία, η μυρωδιά, οι συνήθειες των μεταναστών… Ο γιος Γιάννης υιοθετεί αρχικά απόλυτα τις προκαταλήψεις του πατέρα του. Η κόρη Δώρα που γνωρίζει τον Πιρούζ από το σχολείο, μοιάζει να μην επηρεάζεται τόσο και να έχει μια πιο ώριμη και αυθόρμητη στάση. Στο παράδειγμα της δωδεκάχρονης Πακιστανής καθαρίστριας του camping Άϊσε, φαίνεται πως και μεταξύ των μεταναστών διαφορετικών εθνικοτήτων υπάρχει ταξική ιεραρχία. Τα Ελληνάκια παίρνουν τέσσερα ευρώ απ’ τον πατέρα τους για να πλύνουν το αυτοκίνητό του, αλλά καταφέρνουν τον Πιρούζ να το κάνει για τρία Ευρώ, ο οποίος βάζει τελικά την Αϊσέ να του κάνει τη δουλειά με δυο Ευρώ! Μέσω της σκηνής αυτής και σε λίγα μόνο λεπτά, έχει αναλυθεί σ τα με υποδ ειγματική απλότητα η έννοια της υπεραξίας! Όταν οι Νουριάν μαθαίνουν από την Δώρα και τον Γιάννη ότι ο Παπαδάκης είναι δυσαρεστημένος επειδή έχουν κατασκηνώσει στη δική του θέση, αλλάζουν τις σκηνές τους με των Παπαδάκηδων με μεγάλη προθυμία, για να του κάνουν μια ευχάριστη έκπληξη. Ο Παπαδάκης όμως, που η αλλαγή έχει γίνει εν αγνοία του, γυρνώντας τη νύχτα μεθυσμένος, μπαίνει στην λάθος σκηνή. Όσο τα παιδιά γίνονται φίλοι και αναπτύσσουν έναν δικό τους κώδικα πέραν των προκαταλήψεων των μεγάλων, τόσο ο Μπάμπης Παπαδάκης παραμένει αμετακίνητος. Ώσπου θα υποστεί ένα σοκ, απαραίτητο για να αναθεωρήσει κάπως τις ρατσιστικές απόψεις του. Όταν πηγαίνει να καταγγείλει τη δωδεκάχρονη Αϊσέ για παράνομη παιδική εργασία, η διεύθυνση του camping κατηγορεί τον ίδιο επειδή μπήκε παράνομα σε ξένη σκηνή και παρενόχλησε τους επισκέπτες και του ανακοινώνει πως πρέπει να φύγει. Όταν ο Παπαδάκης μαθαίνει ότι ο Νουριάν έχει πληρώσει διπλό ενοίκιο για το camping, απλώς και μόνο επειδή είναι ξένος, συμμαχεί μαζί του. Παπαδάκης και Νουριάν πηγαίνουν μαζί στον διαχειριστή του camping για να του κάνουν παράπονα και να τον πιέσουν. Με τα λεφτά του ενοικίου που επιστρέφονται στον Νουριάν στήνεται μια γιορτή. Η επικοινωνία μεταξύ του Παπαδάκη και των μεταναστών έχει μόλις αρχίσει.